I want to rest

Niedawno zatrudniono w mojej firmie nowego Project Managera. Nie jestem do „trochę” starszych uprzedzony, ale Pan pamięta czasy Odry i nie ma pojęcia jak się zabrać do teraźniejszej branży, w której też pracował ale… 15 lat temu. Natomiast jego elokwencja i chęć wypłynięcia na pracy innych przerasta całą firmę.

Zaczęły się czasy, że pomimo „strato-czasowych” spotkań na których staram się wyjaśnić problem, otrzymuję po tym spotkaniu maila – „Proszę opisz…”. Po 15 minutach otrzymuję SMSa – „Przemku, wysłałem Ci maila. Rzuć okiem…”.

Czy mam narysować graf, z przewidzeniem wszystkich pytań, aby PM mógł odpowiadać i się wykazać?

Chętnie, ale po co?

I want to rest!

Zamyśliłem się trochę nad obyczajami korporacyjnymi i ludźmi. Podzielę się moimi obserwacjami i spostrzeżeniami: Człowiek bez hobby po pięćdziesiątce musi przejść kryzys – jeśli nie został awansowany na dyrektora, lub wyższego kierownika to znaczy że był nikim. Osoby które doczłapały się tego stanowiska mogą poszczycić się bycia blednącą gwiazdą – firma miała duże profity z człowieka i jest duża szkoda aby opuściły „rodzinę”. Słyszałem, że firmy japońskie tłumaczą ten paradoks najlepiej, a ludzi jak najdłużej w ten sposób oszczędzają…

Trzeba prócz szarości życia mieć też odskocznię, swoje hobby, aby życie nie stało się monotonną, pełną przyzwyczajeń wegetacją. Dla mnie osoba bez hobby to taki nasz PM, mój bardzo były szef… czyli nikt.

Dlatego, też błagam żonę aby nie pozbawiała mnie mojego hobby – kocham pisać soft, czasami pograć – bo za jakiś czas będę siwym project managerem który będzie chciał coś pokazać długowłosym gówniarzom…

Mam nadzieję że jak już ten dzień nadejdzie to będę miał pojęcie o rynku i nikt o mnie w swoim blogu nie napisze.

Na samym wstępie, po dłuższej nieobecności muszę przeprosić za dysk który musi zostać wymieniony, bo za chwilę serwer zamilknie na zawsze!

Do rzeczy – ściągnąłem ze strony Apple – przeglądarkę Safari dla Windows (jeszcze w becie) i moje życie się zmieniło! Nie wiedziałem, że strony mogą tak ładnie wyglądać 🙂

Ściągnijcie, przetestujcie – rzecz gustu…

Siedząc dziś przy komputerze znalazłem tekst, zawsze aktualny – dedykuję go rodzinie, politykom i przypominam że to Sweet Noise – Getto (1996):

To co słyszysz, nie zawsze jest prawdą
Czasem bardziej tym, co chcą byś usłyszał
I to co widzisz, nie musi być prawdą
Może bardziej tym, co chcą, byś zobaczył
Ile razy wpadłeś w sidła pustych, pięknych słów
Ile razy stawałeś po stronie mistrzów, geniuszy słów

Słowa dzielą jak mur
Słowa tną jak nóż

Kim jest ten, kto do Ciebie mówi
Kim jest ten człowiek, któremu ufasz
Dlaczego tak bardzo chce, byś mu wierzył
Dlaczego tak bardzo chce, byś mu wierzył

Słowa…

Opętani, osaczeni
Zniewoleni, zaślepieni
Brudne słowa, krwawe słowa
Piękne słowa, puste słowa
Jak nas jeszcze opętają
Jak nas jeszcze, jak zaślepią
Jak nas jeszcze opętają
Jak nas jeszcze, jak podzielą

Jako zwykły obywatel pytam publicznie Pana Ołdakowskiego:

– Czy Pan jest posłem? czy dyrektorem? Umie Pan 8 godzin spełniać obowiązki Dyrektora, gdy jest Pan posłem?

Inni, w podobnej sytuacji jak Pan – na przykład Pani senator Borys Damięcka, czy nawet Pan Macierewicz umieli odspawać się od stołka.

Moim zdaniem – pana prywatnym sukcesem było muzeum i dla Pana lepszym krokiem będzie aby Pan zrezygnował z mandatu lub wziął urlop na czas kadencji. Proszę pamiętać, że z każdą wypowiedzią Pana notowania maleją… Nikt nie uwierzy Panu, że umie Pan 8 bitych godzin poświęcić dziennie na muzeum i następne godziny spędzi Pan w sejmie. „Albo rybki albo akwarium„.

Nie pisałem przez długi czas nic… Dysk na serwerze padł na wybory, a gdy chciałem coś później napisać, było tak spokojnie, że nie chciałem tej ciszy przerywać.

Dziś jednak, kiedy to Donald Tusk otrzymał desygnację na premiera w trybie najbardziej ekspresowym w czasie III-IV RP, napiszę coś – Nie spodziewałem się głosując na PO (wtedy głosowałem na mniejsze zło), że oddałem głos najlepiej jak mógłbym.

Po wyborach co widziałem jako obywatel negatywnego – „biologicznych bliźniaków” za których trzeba przeprosić obrażalskiego prezydenta, atakujący PiS – trzymający się stołków do końca, szperających po aktach, mając na celu wykopania coś, co mogłoby dopi*.* dawnej opozycji, która wygrała wybory.

Dodatkowo, zobaczyłem coś, co mnie cieszy i o tym mam zamiar napisać – nareszcie znalazł się ktoś kto wyciągnął analizy prawne na temat pełnienia kilku kolidujących ze sobą tasków. (Szacuneczek dla Bronisława Komorowskiego).

Cieszy mnie też, nareszcie, że kiedy oglądam spory polityków, widzę że Platforma i PSL obrały totalnie odwrotny kurs – brak agresji. Merytoryczna dyskusja, a kiedy adwersarz nie jest w stanie dyskutować to podejeście „z jajem”- uwielbiam to – brak agresji w polityce i humor!

Widzieliście, jak Tusk obejrzał swoją teczkę z desygnacją – sprawdził, czy ktoś z „małej” kancelarii żarcika nie zrobił 🙂

Trzymam kciuki za PO-PSL i mam nadzieję, że za trzy miesiące będę mógł nadal ich chwalić! I życzę sobie, aby następnym potomstwem w rodzinie nie były bliźniaki jednojajowe, z którymi największy kłopot będzie, kiedy jednemu nie powiedzie się, a  drugi „Spieprzaj Dziadu” nie będzie umiał wykrztusić przez dwa tygodnie…

Światłość ogranęła stadion Legi… Światłość, bez światła.

Wstyd jakiego rzadko się doświadcza, kiedy to pół warszawskiego stadionu gaśnie podczas meczu, który miał zdecydować o losie polskiej drużyny.

Debatę, jak każdy kto nie wychodził z domu wieczorem, obejrzałem.

Zawsze myślałem, że PO jest niewyraziste i jest bardzo podobne do PiSu.

Nareszcie Tusk pokazał pazurki!

Mam nadzieję, że PiS nie osiągnie wyników prognozowanych w wyborach… Gdyby tak się stało obiecałem sobie… Jakiś inny kraj do życia w Unii Europejskiej…

Poza tym IDŹCIE NA WYBORY!!!

Kiedy przeprowadziłem się do żony, około 1,5 roku temu namówiłem ją abyśmy przeszli z jej 640kb/s na najwyższą… Oprócz tego taką ofertę przedstawiała nam sama telekomunikacja. Tak też zrobiliśmy – podpisaliśmy umowę na 3 lata – do września działała idealnie.

Problemy zaczęły się i zawsze około 20-22 brakowało synchronizacji. Najczęściej w niedzielę. Systematyczne telefony do infolinii. Każdorazowe pytania – „a jaki ma Pan modem?”. Odpowiedź jak zawsze brzmiała „USR MAXg Wireless Router”. Zawsze były dodatkowe wskazówki od konsultantów, żebym zainstalował oryginalny modem.

Tak też zrobiłem tydzień później, ponieważ zacząłem zastanawiać się, czy może jednak coś było nie tak za modemem. Okazało się, że objawa na obu modemach jest ten sam – brak synchronizacji. Po następnych telefonach przyszedł jeden monter, później drugi, a następnie trzeci. Numer 1 i 3 orzekł, że Neo 6Mbps nie może działać. Po wizytach miłych Panów monterów problem jakby… minął. Synchronizacja znikała ale po bardzo szybkim czasie wracała. Do dziś… w momencie kiedy ściągałem Platform SDK które potrzebowałem na jutro rano do pracy. Pojawiło się niespodziewanie okno, że instalator nie może kontynuuować pobierania, szybkie spojrzenie na router i wszystko jasne… Znów brakowało synchronizacji…

Chwyciłem za słuchawkę. Gadka jak zawsze, ale odpowiedź inna:

– Panu nie może działać 6Mbps.

– Jak to? – spytałem

– Pana linia nie spełnia parametrów i będzie zrywać synchronizację

– Ale przez dłużej niż rok działała bez żadnych problemów” – odpowiedziałem ze zdziweniem.

– Może Pan zerwać umowę – odpowiedział konsultant.

– Ale ja nie chcę! Ja chcę aby Państwo spełniali warunki umowy. Państwo oczekujecie abym ja płacił rachunki, a Ja oczekuję żeby Państwo utrzymywali parametry linii.

W tym roku dużo latałem po świecie, za każdym razem kiedy wylatywałem lub też wracałem do Polski musiałem cierpieć na lotnisku Chopina.

Muszę przyznać, ponieważ znów musiałem opuścić Polskę korzystając z lotniska warszawskiego, że jest one najgorsze, jakie widziałem w swoim życiu – porównuję z Bukaresztem, Budapesztem, Caracas, Bogotą, Franktfurtem, Düsseldorfem, Pragą, Mediolanem – Malapensą, dwoma w  Paryżu, Pragą… i kilkoma innymi.

Nigdy nie odleciałem z tego lotniska o czasie, zawsze stałem w kolejkach w odprawie paszportowej, nigdy nie odebrałem bagażu w krótkim czasie, nigdy nie wszedłem do rękawa – zawsze podróżowałem autobusem po lotnisku… A dziś nawet w deszczu czekałem aby wejść do samolotu.

Dziś także zrozumiałem, że pomimo takiej prowizorki można oszczędzić pieniądze – Lot do Pragi, który odbyłem w zeszłym miesiącu małym ATRkiem EuroLotu kosztował mnie w dwie strony 2tys złotych, oczywiście lot opóźnił się koło dwóch godzin – tragedia. Spróbowałem w sobotę czegoś innego zamówiłem bilet w CSA kosztował mnie 8set złotych w obie strony. Okazało się, że byłem na czas i jeszcze w Pradze nie mokłem, bo mój w pełni zapełniony Boening 737-500 zaparkował przy kołnierzu.

Jaki z tego wniosek? Szukacie innych linii lotniczych – są tańsze a poza tym na obcych lotniskach zawsze jesteście lepiej traktowani niż pasażerowie LOTu. Szkoda tylko, że najlepszych pilotów tam nie znajdziecie.