Miesiąc: grudzień 2009

Czy już pisałem, że jeśli coś dziwnego ma się stać to stanie się mi?

Podróż do Polski nie była taka banalna jak przypuszczać można było. Przed odlotem pojechaliśmy do najbardziej wykręconej, największej i najlepszej restauracji w Kolumbii – Andres Carne de Res. Niesamowicie wielka i totalnie wykręcona restauracja. Po obiedzie na lotnisko – pożegnałem się się i… pierwsza niespodzianka – samolot z Paryża do Warszawy jest odwołany, więc otrzymałem bilet na lot z LOTem i wskazówkę abym tam wziął boarding pass. Spóźniony 2 godziny doleciałem do Paryża. I następna niespodzianka… Ten samolot też został odwołany.

Poszedłem do Informacji Przesiadkowej Air France, stojąc w godzinnej kolejce i dowiedziałem się że już dziś to ja nie polecę – widziałem jak Pan drukuje mi voucher na hotel. Tragedia pomyślałem, może spróbuję wypożyczyć samochód i wrócę wcześniej do Polski, ale… w komputerze pojawiła się następna niespodzianka – samolot o 18:35. Otrzymałem więc w zamian voucher na obiad i bilet na samolot. Przy przejściu przez bramkę straciłem Rum kupiony w Duty Free… Oczy mi się zamykały więc troszkę przespałem siedzenie 7-mio godzinne na lotnisku. O 17:30 poszedłem poszukać swojej bramki o dowiedziałem się, że samolot jest opóźniony i wystartuje o 19:50. „Jeszcze powinien mi zginąć bagaż” pomyślałem.

W końcu o 22:50 byłem na Okęciu, wszyscy otrzymali bagaż a ja? oczywiście nie! Czekałem przez chwilę, aby może nie było to zagranie straży granicznej by dokładnie zobaczyć/sprawdzić osobę podróżującą z Kolumbii. Niestety nie… Jestem w domu i zamiast bagażu mam kartkę z reklamacją.

Długi to był dzień…

Niestety jutro o 18:30 (0:30 czasu polskiego) mam samolot do Europy. Przepraszam, że mało pisałem, ale już tak przywykłem do lokalnych zwyczajów, że nic, lub prawie nic, już mnie nie zdziwi. Umiem bez problemów przechodzić przez ruchliwą ulicę, co nie jest łatwe. Wiem, że gdy są światła (co jest rzadkością), na zielonym lepiej popatrzeć czy nic jedzie. Gdy chodzę po budynku największego klienta lokalnego oddziału mojej firmy wszyscy mówią „Hi Szemas”. Czuję się tu jak w domu. Problemem jest tylko brak znajomości języka hiszpańskiego, co uniemożliwia jakiekolwiek konwersacje na mieście.

Mam kilka spostrzeżeń z mojej wycieczki:

– „Ice People” – to według Kolumbijczyków większość poznanych przez nich Europejczyków. Zgadzam się z nimi, gdy wsiadam w Polsce do transportu publicznego wszyscy unikają kontaktu wzrokowego, a po takim zamiast uśmiechu można zobaczyć nienawistne spojrzenie.

– Wczoraj byłem w klubie dla Panów i przyznam, że byłem w szoku, gdy ojciec przyszedł z synem (pełnoletnim) i zafundował mu taniec. Mam nadzieję, że za 15 lat zrobię to samo 🙂

– Lepiej jechać tu z dwoma kartami Visa i MC. Płacąc Visą w 99,9% będziecie odrzucani. Bankomaty wypłacają z tej samej Visy, ale jak jest to karta kredytowa to nie jest za świetnie. Kurs aktualny 2000 PES = 1$.

– Polska gościnność to nic w porównaniu z kolumbijską.

– Kolumbijki, ale jak zobaczyłem kiedyś w Harendzie i Polki, bardzo lubią innych od siebie. Jak masz inny kolor oczu niż brązowy i mówisz po angielsku i jesteś w jakimś pubie poznajesz wiele nowych znajomości 🙂

– Kolumbijczycy to katolicy bardzo wierzący!

– Centra handlowe i sklepy są otwarte w niedziele i święta.

– Cennik: papierosy 4000PES, piwo 2000-4000PES w knajpie, obiad 10000-15000PES. Taniec „puty”  60000PES.

Kończąc ten wpis, mam nadzieję, że nie przeżyję szoku termicznego zmieniając 20stopni na 10 na minusie i mam wielką nadzieję, że z Paryża da się latać do Warszawy…

Dziś nie będzie zdjęć, bo poszliśmy do knajpki tak jak ostatnim razem. Lecz dziś nie było aż tak wesoło, ale było wzniośle, porozmawialiśmy dużo o historii… Chcieli dowiedzieć się o Centralnej Europie.
Jak pisałem, Kolumbia, tej tradycji i historii ma troszkę więcej, jednakże dziś to ja byłem pod krzyżowym ogniem pytań – zobaczcie po pytaniach, że więcej o nas, niż my o nich:

– Czemu tak szybko, jak domino – zniknęła radziecka okupacja – byliście pierwsi, ale jak pojawił się ten rozkaz do zmian? – Przyznam szczerze, że nigdy nikt mi takiego pytania nigdy nie zadawał i odpowiedź nie była prosta.

– Czy Czechy i Słowacja nienawidzą się nawzajem, przecież byli jednym państwem?

– A dlaczego inaczej jest na Bałkanach?

Słabo?

BTW: Dowiedziałem się, że JPII jest bardzo poważanym papieżem w tych stronach i gdy zmarł, ludzie płakali i modlili się… Tysiące kilometrów, ale przesłanie to samo.

BTW2: Respecta od Kolumbijczyków za lata rozbiorów i pielęgnowanie kultury!

Dziś byłem w „Gold Museum” w Bogocie. Przyznam, że wiele się nauczyłem. Po pierwsze to to, że nasza historia pomimo tego, że jest długa to 15 tysięcznej historii nie pobije. Po drugie w życiu nie widziałem tyle złota co w muzeum. Po trzecie maski, które tak upodobałem w domu były używane w grobach, więc wieszanie na ścianie troszkę jednak nie pasuje.
Wszędzie widać symetrię, dodatkowo można było przeczytać o czczeniu niektórych zwierząt np. jaguara.

W niektórych opisach kultury w muzeum można przeczytać o bardzo ważnym elemencie tradycji – liściach koki. Tak się właśnie wtedy zastanowiłem, czy jednak ten element bardzo nie pomógł w tak szybkim rozwinięciu kultury 🙂 Ale z drugiej strony mając cały czas fazę nie byli w stanie oprzeć się Hiszpanom. Coś za coś 🙂

Oto trochę zdjęć które udało mi się zrobić:

Continue reading →